Zondag 44

De freethinker kat-en-christus

Boekgodsdiensten zijn een bron van discriminatie

Boekgodsdiensten zijn een bron van discriminatie. Staan gelijkheidsbeginselen niet onder druk bij die religies?

Strengholt begint met: ”Hoezo speciaal naar boekgodsdiensten wijzen?” Een overbodige vraag. Iemand hoeft niet veel van bijvoorbeeld het hindoeïsme te bestuderen om op te merken dat discriminatie daar ook voorkomt. Het kastenstelsel is bepaald niet iets wat bij deze tijd hoort. En men kan er daarom zeker van zijn dat een vrijdenker daar natuurlijk ook dezelfde kritiek op zou leveren. Blijkbaar is die vraag echter verder van het bed van de vragensteller verwijderd. Mogen we het nu weer over de bijbel hebben?

Gelukkig mag het. Strengholt vervolgt:

”Dat christenen soms hun bijbel misbruikten om vrouwen aangelijnd te houden maakt nog niet dat de bijbel daar de oorzaak van is.”

O nee? Ook niet indien het al op bladzijde 3 begint, wanneer God al tegen de vrouw zegt ”Je zult je man begeren, en hij zal over je heersen”? Ook niet wanneer we opmerken dat de tien geboden enkel aan de vrije man worden gegeven en de vrouw daarin een object is dat tussen de dieren en slaven staat? (”Zet uw zinnen niet op het huis van een ander, en evenmin op zijn vrouw, op zijn slaaf, zijn slavin, zijn rund of zijn ezel, of wat hem ook maar toebehoort.”) Ook niet wanneer er het hele Oude Testament door geen haan kraait naar een opvatting als ”Rechabeam had namelijk achttien vrouwen en zestig bijvrouwen genomen en verwekte achtentwintig zonen en zestig dochters. Hij handelde verstandig en verdeelde een aantal van zijn zonen over al de streken van Juda en Benjamin, over al de vestingsteden; hij gaf hun spijze in overvloed en zocht voor hen een menigte vrouwen” (2 Kron. 11)? Ook niet wanneer we opmerken dat enkel van de man wordt verwacht dat hij af en toe in de tempel verschijnt voor God? En enkel de man offert? Enkel de man een teken van het verbond draagt? En ook niet wanneer we lezen dat vrouw niets kan erven? Een vrouw enkel tot aan de voorhof van de tempel meekan? Een vrouw niet kan scheiden, maar een man wel? Een vrouw wel een belofte kan doen, maar die dan gecontroleerd moet worden door de man om te zien of het niet onbezonnen is? Heeft Strengholt ooit de bijbel gelezen?

En deze patriarchale denkwereld wordt ook in het Nieuwe Testament vervold: enkel de mannen worden aangesproken in redevoeringen in Handelingen, enkel het aantal mannen wordt geteld dat tot geloof komt, enkel mannen kunnen behoren tot ’de twaalf’ rondom Jezus, en Paulus adresseert zijn brieven enkel aan ’broeders’. Hoezeer de nieuwste bijbelvertaling ook zijn best doet om het met valse vertalingen te vertalen, zoals dat Paulus tegenwoordig aan ’broeders en zusters’ schrijft, het ’mannen van Israel’ mooi met ’volksgenoten’ vertaald kan worden, en het ’hij nam haar’ met ’hij trouwde haar’, staat tenslotte op het eind van de christelijke bijbel nog steeds 1 Tim. 2 waar een pseudopaulus het nog presteert om deze idiotieën wat betreft de vrouw voor te schrijven:

”Een vrouw moet zich rustig, in alle onderdanigheid, laten onderrichten, maar ik sta niet toe, dat een vrouw onderricht geeft of gezag over de man heeft; zij moet zich rustig houden. Want eerst is Adam geformeerd, en daarna Eva. En Adam heeft zich niet laten verleiden, maar de vrouw is door de verleiding in overtreding gevallen; doch zij zal behouden worden, kinderen ter wereld brengende, indien zij blijft in geloof, liefde en heiliging, met ingetogenheid.”

En na zo’n stortvloed aan patriarchale leringen in een boek dat als goddelijke leidraad moet dienen, komt Strengholt nu aan met dat christenen soms hun bijbel misbruikten, let op, hij schrijft inderdaad misbruikten!, om de vrouw onderdanig te houden.

 
De discriminatie van de bijbel is echter nog veel groter. Vangt de allergrootste discriminatie van het bijbelgeloof al niet aan wanneer God vriendje wordt met enkel Abraham? En met enkel één volk een verbond sluit? Een geloof dat zo begint heeft zowiezo nooit en tenimmer meer recht om te beweren dat God iedereen ter wereld lief heeft of gelijkheid van alle mensen leert.

Strengholt besluit zijn betoog van welgeteld 6 zinnen zo: ”De bijbel is evengoed de bron van emancipatie voor veel mensen geweest. Juist omdat de bijbel het heeft over de gelijkheid van alle mensen, hebben christenen vaak vooraan gestaan bij processen van emancipatie.”

Het is moeilijk om op dit punt niet heel boos te worden. Hoe in vredesnaam kan iemand die zich historicus en theoloog noemt, en dus weet heeft van zowel wat er in de bijbel staat, en hoe buitengewoon moeizaam het was in de maatschappijen die door het christelijk geloof beheersd werden de slavernij af te schaffen, het zwarte ras op gelijke voet te behandelen, de vrouw gelijke rechten te schenken, afwijkende sexuele geaardheid door christenen te laten accepteren, zo ongelooflijk nonchalant kan heenstappen over duizend en één feiten die hem tegenspreken?